~เวลาทำการ~
(อา, จ, อ, พ, พฤ, ศ )
10.00 - 13.00 น.
14.00 - 19.00 น.

~วันหยุด~
(เสาร์)

โรงพยาบาลสเตเดลลีผู้มีคุณหมอสเตลลี ดูแลและมีรอยด์ เป็นพยาบาล โรงพยาบาลนี้ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของลานแห่งการพบกัน ขายยารักษาโรคสำหรับสัตว์และเครื่องดื่มฟื้นฟูพลังกายสำหรับโนบิตะ ซึซุกะจังก็มาช่วยงานอยู่ที่นี่ หากพลังกายลดลงเหลือ 0 หรือไม่นอนจนถึงเช้าจะหมดสติและมาตื่นตอนกลางวันที่โรงพยาบาลนี้

เมื่อเข้ามาที่ร้านครั้งแรก

โนบิตะ: " สวัสดีครับ "
???: " คร้าบ รอแป๊ปนึงนะ อ้าวเธอเข้ามาตรวจป็นครั้งแรกสินะ อ๋อ หรือว่าเป็นเพื่อนของชิซุกะจัง "
โนบิตะ: " ใช่ฮะ! ผมชื่อโนบิตะ พี่รู้จักชิซุกะด้วยเหรอฮะ "
???: " อื้ม ชิซุกะจัง ตกลงจะมาช่วยงานที่นี่น่ะ "
โนบิตะ: " หมายความว่าที่นี่คือ ... "

สักพักมีผู้หญิงเดินออกมาจากห้อง

???1: " รอยด์คุง มานี่หน่อย ... "
รอยด์: " อ๊ะ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ จริงสิ ไหนๆ มาทั้งทีเดี๋ยวแนะนำให้รู้จักคุณสเตลีกับคุณลูลูด้วยเลย ตามมาเลย"

ในห้องพักคนไข้

???1: " งั้นลองเปลี่ยนยาแล้วดูอาการสัพักนะคะ "
???2: " ขอบคุณคะ "
รอยด์: " ขอโทษครับ ขอเขาไปหน่อยได้มั้ยครับ"
???2: " เชิญคะ "
รอยด์: " เมื่อกี้เด็กคนนี้แวะเข้ามาหาน่ะ ชื่อโนบิตะ เป็นเพื่อนของชิซุกะจังน่ะ"
โนบิตะ: " ผมชื่อ โนบิ โนบิตะ! ยินดีที่รู้จักนะครับ! "
ลูลู: " ฉันชื่อลูลู ยินดีที่รู้จักนะจ๊ะ "
สเตลลี: " ฉันชื่อสเตลลี "
รอยด์: " ฉันชื่อรอยด์ เป็นพยาบาลที่ โรงพยาบาลแห่งนี้น่ะ อย่างที่เห็นนี่แหละ ที่นี่คือโรงพยาบาล คุณสเตลลี เป็นหมอ คุณลูลู เป็นคนไข้ เข้ามารับการรักษาในโรงพยาบาลอยู่ตอนนี้น่ะ"
โนบิตะ: " เข้าโรงพยาบาลเหรอ ไม่สบายเหรอฮะ "
สเตลลี: "...ไม่ควรถามเรื่องอาการป่วยนะ "
ลูลู: " ไม้เป็นไรหรอกคะ คุณสเตลลี โนบิตะ เข้าใจถูกแล้ว ฉันอาการไม่ดีมาตลอด เลยมาอยู่ในความดูแลของคุณสเตลลีน่ะ ไปร้านอุปกรณ์ตกปลามารึยังจ๊ะที่นั้นคือบ้านฉันเอง "
โนบิตะ: " โอ้โห้! "
ลูลู: " ฉันมีลูกชายอายุ 5 ขวบ ถ้าหนูโนบิตะไปเล่นเป็นเพื่อนเขาฉันก็จะดีใจมากเลยล่ะ "
โนบิตะ: " อื้ม ได้สิฮะ! "
รอยด์: " ฮะๆๆ เล่นสนุกก็ดี แต่ต้องระวัง "พลังกาย" ด้วย ถ้าหักโหมเกินไป เดี๋ยวหมดสติไปก็ต้องมาเข้าโรงพยาบาลเหมือนกันนะ "
โนบิตะ: " ครับ! ผมจะระวังตัวให้ดี "
ลูลู: " เพื่อเป็นการป้องกันแนะนำให้ซื้อเครื่องดื่มของคุณสเตลลี เอาไว้ก่อนก็ดีนะ คุณสเตลลี เป็นคุณหมอที่เก่งมาก เขาทำเครื่องดื่มเพิ่มพลังกายให้ด้วยล่ะ "
สเตลลี: " ก็ไม่ได้เก่งอะไรเป็นพิเศษหรอกนะ... "
รอยด์: " ไม่หรอก ฉันคิดว่าคุณสเตลลีเป็นคุรหมอที่มุ่งมั่นในการค้นคว้าและเก่งมากเลย "
ลูลู: " ค่ะ ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน "
สเตลลี: " เอ่ออ... ขอบคุณนะคะ "
รอยด์: " โนบิตะคุงพักอยู่ที่ฟาร์มใช่มั้ยถ้าอย่างนั้น จากนี้ไปก็คงจะต้องเลี้ยงสัตว์ด้วยสินะ คุณสเตลลียังทำยา รักษาโรคสำหรับสัตว์ด้วยนะ ถ้าสัตว์ไม่สบายก็เอายาไปให้มันกินนะ "
โนบิตะ: " รักษาสัตว์ได้ด้วยเหรอครับเนี่ย คุณสเตลลีสุดยอดจริงๆ นะครับ! "
สเตลลี: " .... "
รอยด์: " ถ้ามีเรื่องเดือดร้อนอะไร ก็มาปรึกาาได้ทุกเมื่อเลยนะ "
โนบิตะ: " คร้าบ! "
ลูลู: " ถึงจะไม่มีเรื่องเดือดร้อนก็เเวะมาคุยกันบ้างก็ดีนะจ๊ะ "
โนบิตะ: " ฮะ แล้วผมจะมาอีกนะฮะ! "
ลูลู: " ฮึๆๆ ขอบใจจ๊ะ ฉันจะรอคุยด้วยนะ "