(as "The DioField Chronicle")

The DioField Chronicle

ดิโอฟิลด์ โครนิเคิล

Platform:

The DioField Chronicle : บทที่ 7-2 อุบายที่บิดเป็นเกลียว

องค์หญิงเฮเซเลียสงสัยเล็กน้อยว่าเหตุใดพี่ชายของนาง (หมายถึงเฟรท) ถึงดูตื่นเต้นเป็นพิเศษ อันดริอัสอธิบายว่าเฟเดรทเคยอยู่ที่นั่นเมื่อวัยเยาว์จึงรู้สึกผูกพันเป็นธรรมดา
ในที่ประชุมยุทธศาสตร์ (ตอนนี้จะเหงาๆหน่อย เพราะเหลือแค่อันดริอัส เฟเดรท และลอเรน 3 คนนี้เท่านั้น) ลอเรนรายงานว่ากองกำลังศัตรูในครั้งนี้มีจำนวนมากกว่าซากทัพในเหมืองไกเยนมากมายนัก ทั้งยังไม่มีทีท่าจะหลบซ่อนตัวประหนึ่งยั่วยุให้บุกเข้ามาเสียด้วยซ้ำ ลอเรนตั้งข้อสงสัยว่าเหตุใดซากทัพจักรวรรดิถึงมีจำนวนมากเช่นนี้ อันดริอัสวิเคราะห์ว่าจักรวรรดิอาจวางแผนแทรกซึมกำลังพลตามที่ต่างๆมาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว อย่างไรก็ตามแม้ศัตรูจะมีกำลังมาก แต่เฟเดรทมั่นใจว่าตนรู้จักชัยภูมิพื้นที่แถบนั้นดี (แน่ล่ะ บ้านเก่าเขานี่นะ) ครั้งนี้เชื่อว่าจะต้องกำจัดเหล่าศัตรูต่างแดนให้หมดไปจากผืนแผ่นดินอัลเลเทนให้สิ้นซาก
ครานี้เฟรเดรทเกณฑ์ทหารหลวงมาเต็มพิกัด มากจนอันดริอัสกังวลถึงเรื่องการป้องกัน เฟรเดรทกล่าวว่าเพราะอย่างนี้เราจึงต้องจบงานนี้ให้เร็วที่สุด
เฟรเดรทคึกคักและมั่นใจเป็นพิเศษ สั่งการกองทัพกำจัดศัตรูที่กระจายออกเป็นหลายกลุ่มทีละกอง ทีละกอง จวบจนกำจัดศัตรูกองสุดท้าย แต่ระหว่างที่เฟเดรทกำลังจะสั่งการทหารให้ค้นหาผู้เหลือรอดเพื่อกำจัดให้สิ้น ไอเซแลร์วิ่งหน้าตาตื่นพร้อมข่าวร้ายอย่างยิ่ง...

The DioField Chroniclee By Duree Yahgob]

บทที่ 1 เส้นทางของชีวิต

บทที่ 2 ทลายปราการ
"หลังผู้บัญชาการยุลซิมเสียชีวิต อันดริอัส เฟเดรท อิสคาเรียน และวัลตาควิน ทั้งสี่ร่วมขึ้นมาเป็นผู้นำกลุ่มทหารรับจ้างในสังกัดดยุคเฮนเด และสถาปณาชื่อกลุ่มว่า "บลูฟ็อกส์" หัวจิ้งจอกทั้งสี่นำพากลุ่มสร้างชื่อเสียงขึ้นอย่างต่อเนื่อง จนมีโอกาสเข้าไปพัวพันกับขั้วอิทธิพลและเปลี่ยนแปลงทิศทางของสงคราม"

บทที่ 3 เถ้าธุลีและเกียรติยศ
"หลังความพ่ายแพ้ ณ สมรภูมิเทกกาเรีย องค์ชายใหญ่เสียชีวิตในสนามรบ ทัพจักรวรรดิยึดครองท่าเรือเทกกาเรียไว้ได้ และนอกจากศัตรูจากภายนอกแล้ว ตำแหน่งรัชทายาทที่ว่างลงก็ทำให้เกิดศึกภายในระหว่างสององค์ชายที่เหลือ..."

บทที่ 4 ความลับที่เก็บไว้อย่างใกล้ชิด
" ความลับต่างๆก็เริ่มเปิดเผยออกมา บลูฟ็อกส์เริ่มแข็งแกร่งยิ่งขึ้น แต่ขณะเดียวกันความขัดแย้งทางความคิดของหัวจิ้งจอกทั้ง 4 ก็เริ่มก่อตัว"

บทที่ 5 ดาราร่วงหล่น
เมื่อบลูฟ็อกส์กำจัดดยุคเฮนเด อดีตเจ้านายซึ่งแท้จริงแล้วเป็นกบฏ บลูฟ็อกส์ก็กลายเป็นทัพอิสระที่เข้มแข้งขึ้น แต่ก็ไม่วายต้องเข้าไปพัวพันกับศึกชิงบัลลังค์ระหว่างองค์ชายสองกับองค์ชายสาม
เฟเดรทที่ทนไม่ไหวจึงประกาศความจริงที่น่าตกตะลึงให้กับชาวบลูฟ็อกส์ทุกคน
ความจริงนี้จะเป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงชะตากรรมของเกาะดิโอฟิลด์ไปตลอดกาล

บทที่ 6 อาณาเขตแห่งการปฏิรูป
เมื่อจบสงครามภายใน ก็ต้องมาเจอสงครามภายนอกต่อ บลูฟ็อกส์เติบโตขึ้นเรื่อยๆ แต่เมื่อมีคนใหม่เข้ามา คนเก่าที่หมดศรัทธาก็เลือกเดินออกไป

บทที่ 7 จุดจบและจุดเริ่มต้น (บทสุดท้าย)
เฟเดรทโกหกคนทั้งโลกจนได้ขึ้นเป็นราชาสมใจ ทว่าอัลเลเทนที่แตกแยกขัดแย้งรบกันเองมาอย่างยาวนาน ประกอบกับราชาคนใหม่ที่เมื่อขึ้นมามีอำนาจก็ดูจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ด้วยสภาพเช่นนี้จะต้านทานจักรวรรดิอันเกรียงไกรและแม่ทัพใหญ่ผู้ไม่เคยรู้จักความพ่ายแพ้งั้นหรือ?
เฟเดรทโกหกคนทั้งโลก แต่ไม่ใช่มีแค่เขาที่โกหก คนที่อยู่กับเรามาตลอดตั้งแต่เริ่ม แต่เรากลับไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับตัวเขาเลย... และเมื่อความจริงทั้งหมดถูกเผยออก ชะตากรรมของโลกใบนี้จะเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล พบกับปัจฉิมบทพงศาวดารแห่งเกาะดิโอฟิลด์ที่ดำเนินมาอย่างยาวนาน (จริงๆนานเพราะแปลๆ หยุดๆ) เป็นหนึ่งในฉากจบที่คนรับชมถึงกับต้องสบถออกมา ถ้าไม่ชอบก็เกลียดไปเลย (แต่ผมชอบมากๆ ยกขึ้นหิ้งเลยครับ) ปล. ถ้าใครงงกับฉากจบก็ทักมาครับเดี๋ยวจะอธิบายให้ฟัง ตอนผมเล่นครั้งแรกก็ถึงกับเหวอ จนต้องไปอ่าน lore เพิ่มถึงได้เข้าใจแบบกระจ่าง