เราจะกลับมาที่มิติประหลาดเหมือนเดิม

ทีฟา         "คลาวด์ แล้วความทรงจำอื่นๆของเธอล่ะ? ไม่สิ ไม่ใช่ความทรงจำ ความทรงจำมันคือสิ่งที่จิตสำนึกเรียกขึ้นมาใช่ไหม? เพราะงั้นบางทีมันก็ผิดพลาดได้ ไม่เหมือนความทรงจำที่ถูกเก็บลึกอยู่ในหัวใจ อ้อ! แล้วพวกความทรงจำที่ฉันเข้าไปเกี่ยวด้วยล่ะ?  มีบางเรื่องที่ฉันบอกแต่เธอจำไม่ได้ แล้วก็มีบางเรื่องที่เธอเล่าแล้วฉันก็จำได้เหมือนกัน นั่นละถึงจะเป็นความทรงจำของพวกเรา เล่าให้ฉันฟังหน่อยสิ เรื่องอะไรก็ได้ที่สำคัญกับเธอน่ะ... จะว่าไปแล้ว... ทำไมทีแรกเธอถึงคิดเข้าไปเป็นโซลเยอร์นะ? ทีแรกฉันเคยคิดว่าอยู่ๆเธอก็ตัดสินใจขึ้นมาเอง"

ตัวตนของคลาวด์ที่ล่องลอยอยู่ด้านบนจะเอ่ยขึ้น

"...ฉันอยู่อย่างโดดเดี่ยว ...ฉันก็แค่อยากให้มีใครมาสนใจฉันบ้าง"

คลาวด์ที่อยู่ด้านล่างเอ่ยประโยคเดียวกันนี้ขึ้นมา

คลาวด์      "...ฉันอยู่อย่างโดดเดี่ยว ...ฉันก็แค่อยากให้มีใครมาสนใจฉันบ้าง"

   "ฉันคิดว่าถ้าฉันแข็งแกร่งขึ้น คงมีคนเหลียวแลฉัน"

ทีฟา         "อยากให้ใครสนใจเหรอ...? ...ใครกัน?"

"ใครน่ะเหรอ ...เธอก็รู้นี่ว่าใคร! ก็เธอนั่นแหละ"

คลาวด์      "...ก็เธอไง"

ทีฟา         "ฉันน่ะเหรอ? ทำไมล่ะ?"

คลาวด์      "ทีฟา... เธอลืมเรื่องในวันนั้นแล้วรึไง?"

ทีฟา         "ฉัน....โทษนะ แต่เธอหมายถึงเรื่องอะไรกัน?"

ภาพคลาวด์ในวัยเด็กเดินออกมาจากประตูด้านล่าง ซึ่งเป็นประตูบานสุดท้ายและพูดกับทีฟา

คลาวด์วัยเด็ก"ไม่เป็นไรหรอก เธอคงไม่อยากจำเหตุการณ์ในตอนนั้น ตอนนั้นแค่เรื่องของตัวเองเธอก็จะแย่อยู่แล้ว คงจำฉันไม่ได้หรอก"

ทีฟา         "ตอนนั้น?"

คลาวด์วัยเด็ก"มันสำคัญต่อฉันมาก ฉันไม่อยากพูดแบบนี้หรอกนะ แต่มันเป็นความทรงจำที่สำคัญกับฉันจริงๆ เธอจะดูไหมล่ะ?"

ให้ทีฟาเดินไปคุยกับคลาวด์หน้าประตูด้านล่าง

คลาวด์     "นี่เป็นความลับที่ถูกปิดตาย ....เป็นความปรารถนา .....เป็นความทรงจำอันละเอียดอ่อน ....ที่ไม่มีใครล่วงรู้มาก่อน...."

คลาวด์วัยเด็ก"เธอรู้ไหมว่าหน้าต่างนี้เชื่อมกับที่ไหน ทีฟา?"

   "เราไปดูกันเถอะ"

เราจะเข้าไปดูความทรงจำชิ้นที่สำคัญที่สุดของคลาวด์ ปรากฏว่าประตูแห่งนี้ได้พามายังห้องของทีฟาเมื่อสิบกว่าปีก่อน <MOVIE>

ทีฟา         "ห้องฉันเหรอ?"

คลาวด์วัยเด็ก"ฉันได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก แต่ก่อนฉันได้แค่มองขึ้นมาเท่านั้น"

จะปรากฎภาพทีฟาในวัยเด็กและผู้ชายคนอื่นๆอีก 3 คนในห้องนี้ออกมา

เด็กผู้ชาย1 "เฮ้ย ดูสิ ไอ้คลาวด์มาแล้ว เธอว่ามันอยากจะขึ้นมามั๊ย?"

ทีฟาวัยเด็กเงยหน้าขึ้นมาพักหนึ่งแล้วก้มหน้าลงไปอีกครั้งเหมือนตอนนี้เธอไม่อยากคุยกับใครทั้งนั้น

ทีฟา         "(นั่นเป็นครั้งแรกที่เธอขึ้นมาห้องฉันเหรอ?)"

   "(อืม...ใช่ๆ ...บ้านเราอยู่ติดกัน แต่ฉันยังไม่รู้จักเธอดี ฉันพบกับเธอมาตั้งแต่สมัยเด็กๆและคิดว่าเราสนิทกันมาตลอด... จะว่าไปฉันก็จำไม่ได้เหมือนกันว่าเธอเคยขึ้นมาบนห้องฉันหรือเปล่า)"

คลาวด์วัยเด็ก"(ทีฟาเล่นกับเด็กสามคนนี้บ่อยๆ)"

ทีฟา         "(...ใช่)"

คลาวด์วัยเด็ก"(ฉันเคยคิดว่า... ไอ้พวกนี้มันงี่เง่าทุกคน)"

ทีฟา         "(ว่าไงนะ?)"

คลาวด์วัยเด็ก"(ฉันคิดว่าพวกเธอเป็นเด็กงี่เง่าแล้วก็ชอบหัวเราะกับเรื่องโง่ๆทุกเรื่อง)"

ทีฟา         "(ก็ตอนนั้นเราเป็นเด็กจริงๆนี่)"

คลาวด์วัยเด็ก"(ฉันรู้....จริงๆคนที่โง่คือฉันเอง ฉันแค่อยากจะเล่นกับทุกคนแต่ก็ไม่มีใครยอมให้ฉันเข้ากลุ่ม ฉันเลยคิดว่าฉันแตกต่างออกไป ...ต่างไปจากพวกเด็กไม่รู้จักโตพวกนี้)"

คลาวด์     "(ตอนนั้นฉันคิดว่า... แค่คิดนะ... ว่าพวกเขาจะเปิดประตูให้ฉันเข้าไป ฉันเลยรออยู่ตั้งนาน)"

คลาวด์วัยเด็ก"(ฉันมันอ่อนแอแถมนิสัยไม่ดี)"

คลาวด์     "(คืนนั้นฉันเรียกทีฟาไปที่บ่อน้ำ ฉันก็คิดว่าทีฟาคงไม่มา คิดว่าเธอคงเกลียดฉัน....)"

ทีฟา         "(ใช่ มันกะทันหันเกินไป ฉันก็ตกใจนิดๆ เราไม่ได้สนิทกันมากมายก็จริงแต่ ....พอเธอออกจากเมืองไปฉันก็คิดถึงเธอมากนะ ฉันอยากรู้ว่าคลาวด์เป็นไงบ้าง อยากรู้ว่าคลาวด์เข้าเป็นโซลเยอร์ได้ไหม? ฉันเริ่มอ่านหนังสือพิมพ์เพราะคิดว่าจะมีเรื่องของเธอลงบ้าง)"

คลาวด์วัยเด็ก"(ขอบใจนะทีฟา บอกเขาเหมือนที่เธอบอกฉันเมื่อครู่เขาคงมีความสุขมาก)"

ทีฟา         "(ได้สิ....เอ๋? วันนี้มันทำไม? เป็นวันสำคัญเหรอ?)"

คลาวด์วัยเด็ก"(มันเป็นวัน....)"

คลาวด์     "(ที่แม่ของเธอ)"

ทีฟาวัยเด็ก "เป็นวันที่แม่ตาย....."

ทีฟาในวัยเด็กกำลังนั่งร้องไห้อยู่ในห้อง

ทีฟาวัยเด็ก "ฉันอยากพบแม่"

ทีฟาในวัยเด็กวิ่งออกไปที่ภูเขานีเบิลด้านหลังเมืองเพราะเชื่อว่าเธอจะได้พบแม่ที่นั่น ดังที่เราทราบกันอยู่แล้วว่าผู้คนในนีเบิลไฮม์เล่ากันว่านีเบิลเป็นภูเขาวิญญาณซึ่งผู้คนมักพบวิญญาณผู้ตายอยู่แถวนั้นเสมอ แท้จริงแล้วภูเขานีเบิลเป็นอีกที่ที่มีมาโคสะสมอยู่อย่างมหาศาล มาโคนี้คือไลฟ์สตรีมซึ่งก็คือพลังชีวิตของผู้ตายที่กลับสู่ดวงดาวนั่นเอง จึงไม่แปลกที่ไลฟ์สตรีมบางส่วนจะปรากฏออกมาให้เห็นเป็นลักษณะรูปกายเดิมและยังคงมีความทรงจำบางส่วนสมัยมีชีวิตอยู่ ชินระค้นพบพลังงานมาโคมหาศาลและสร้างเตาปฏิกรณ์ขึ้นเป็นแห่งแรกที่นี่

ทีฟาในวัยเด็ก"ฉันอยากรู้ว่ามีอะไรอยู่หลังภูเขาลูกนี้"

เด็กผู้ชาย2 "ภูเขานีเบิลน่ากลัวนะ มีคนตายเยอะแยะเลย"

เด็กผู้ชาย3 "ไม่มีคนข้ามเขานี้แล้วกลับมาเป็นๆเลย"

ทีฟาในวัยเด็ก"แล้วคนที่ตายไปแล้วล่ะ? แม่ก็ข้ามภูเขาลูกนี้ไปใช่ไหม? ฉันจะไป!"

เด็กผู้ชายทั้งสามไม่กล้าตามทีฟาไป คลาวด์วิ่งตามทีฟาเข้าไปในภูเขา แต่ก็เกิดอุบัติเหตุตกจากเขาจนเจ็บหนักทั้งคู่

คลาวด์      "ฉันจำไม่ได้ว่าเราไปถึงไหน ทีฟาก้าวพลาด ฉันเข้าไปช่วยเธอแต่ไม่ทันเวลา เราตกลงมาจากภูเขาทั้งคู่ ฉันแค่เข่าถลอก แต่...."

พวกผู้ใหญ่เข้ามาพบและพาทีฟาไปรักษา พ่อทีฟาด่าคลาวด์ หาว่าคลาวด์พาทีฟาออกมาที่อันตรายแบบนี้

คลาวด์      "ทีฟานอนซมอยู่ 7 วัน พวกเราต่างก็คิดว่าเธอจะไม่รอดแล้ว ถ้าตอนนั้นฉันช่วยเธอได้ละก็... ฉันโกรธ....โกรธตัวเองที่อ่อนแอ หลังจากนั้นมาฉันเฝ้าคิดแต่ว่าเธอคงจะโทษฉัน ฉันเลยสติแตก... สู้กับทุกคน ไม่สนว่าจะเป็นใคร และฉันก็ได้รู้เรื่องเซฟิรอธ ถ้าฉันเก่งเหมือนเซฟิรอธทุกคนคง..... "

กลับมาที่มิติประหลาด

คลาวด์      "ถ้าฉันเก่งกว่านี้ ทีฟาคงสนใจฉันบ้าง..."

ทีฟา         "อย่างนี้เองเหรอ ขอโทษนะคลาวด์ ถ้าฉันจำได้ชัดเจนกว่านี้ทุกอย่างคงง่ายขึ้น"

คลาวด์      "ไม่ใช่ความผิดของเธอหรอกทีฟา"

ทีฟา         "แต่ฉันจำได้ว่าตอนนั้นเรา 8 ขวบ จำได้แล้ว! นั่นไง! เธอไม่ได้ถูกสร้างขึ้นเมื่อ 5 ปีก่อน ความทรงจำวัยเด็กของเราไม่ได้ถูกสร้างขึ้น! อีกนิดเดียวนะคลาวด์ เธอเกือบค้นพบตัวเองจริงๆแล้ว เรากลับไปที่นีเบิลไฮม์กันอีกรอบเถอะ"

เรื่องในวัยเด็กและสิ่งจูงใจให้คลาวด์เข้ามาเป็นโซลเยอร์นี้เป็นความทรงจำแสนละเอียดอ่อนที่ซ่อนลึกอยู่ในใจของคลาวด์เพียงคนเดียวเท่านั้น แม้แต่ทีฟาก็ไม่รู้เรื่องนี้ เมื่อคลาวด์สามารถดึงความทรงจำส่วนนี้ออกมาได้นั่นหมายถึงคลาวด์คือคลาวด์แห่งนีเบิลไฮม์ คลาวด์เกือบจะค้นพบตัวเองและเรื่องราวทั้งหมดจะถูกเฉลยออกมาแล้ว เหลืออีกเพียงก้าวเดียวเท่านั้น ให้พวกเราเดินเข้าไปที่ประตูสู่นีเบิลไฮม์อีกครั้ง

คลาวด์      "ความจริงทั้งหมดอยู่ที่นี่ เรากำลังจะค้นพบคำตอบแล้ว"

ทีฟา         "คลาวด์ คอยเดี๋ยว จะไปไหนกัน?"

คลาวด์      "เตาปฏิกรณ์ ...ไปเตาปฏิกรณ์มาโคเมื่อ 5 ปีก่อนกัน!"

ตัดมาที่ภายในเตาปฏิกรณ์ตอนที่เซฟิรอธฟันทีฟากระเด็นออกมา โซลเยอร์หนุ่มคนนั้น...ไม่ใช่คลาวด์ วิ่งเข้ามา

ทีฟา         "ไม่นะ ต้องเป็นคลาวด์สิ"

คลาวด์      "ซ...แ...ซ็..ค......แซ็ค..."

ทีฟา         "เธอจำได้แล้ว!!"

ชื่อของโซลเยอร์หนุ่มคนนั้นคือแซ็ค โซลเยอร์ผู้เกิดที่กองกาก้า, คนรักของแอริธ เขาวิ่งเข้าไปจัดการกับเซฟิรอธที่บ้าคลั่งไปแล้ว

ทีฟา         "ใช่แล้ว คนที่มาที่นีเบิลไฮม์ก็คือเซฟิรอธกับแซ็ค"

   "แล้วตอนนั้นเธออยู่ที่ไหนล่ะ คลาวด์?"

แซ็คจะโดนเซฟิรอธฟันกระเด็นออกมา

ทีฟา         "คลาวด์... เธอเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ใช่ไหม?"

คลาวด์      "ฉันเห็น..... หมดทุกอย่าง...."

ความทรงจำของคลาวด์แสดงทุกอย่างออกมาชัดเจนและตรงกับสิ่งที่ทีฟาจำได้แล้ว นี่คือความทรงจำที่แท้จริง เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงที่นีเบิลไฮม์เมื่อ 5 ปีก่อน ปริศนาจากเรื่องเล่าของคลาวด์ที่เมืองคาล์มและคำบอกเล่าของเซฟิรอธที่วงกตพายุหมุนกำลังจะคลี่คลายแล้ว มีเงาดำหนึ่งวิ่งเข้ามาในเตาปฏิกรณ์ เขาคือการ์ดคนหนึ่งที่มาพร้อมกับเซฟิรอธและแซ็คมาที่นีเบิลไฮม์แห่งนี้ เขาหยิบบัสเตอร์ซอร์ดของแซ็คเข้าแทงเซฟิรอธจากด้านหลัง

การ์ดชินระ "แม่....ทีฟา....เมืองของฉัน....เอามันคืนมา...!!"

เซฟิรอธ     "อ้าก! แกเป็นใคร!"

การ์ดชินระ "ฉันเคยนับถือนาย...ฉันเคยชื่นชมนาย...."

ทีฟา         "คลาวด์?"

การ์ดถอดหมวกออก เขาคือคลาวด์นั่นเอง การ์ดที่เข้ามาในนีเบิลไฮม์เมื่อ 5 ปีก่อน แท้จริงนั้นคือคลาวด์ เขาอายที่เป็นได้แค่การ์ดจึงใส่หมวกปิดหน้าไว้ ซึ่งทีฟาไม่รู้เรื่องนี้ได้แต่เสียใจที่คลาวด์ไม่มา แท้จริงแล้วคลาวด์อยู่ใกล้ทีฟาตลอดเวลา ทั้งที่น้ำพุมาโค, เตาปฏิกรณ์นีเบิล, แม้กระทั่งตอนที่เมืองลุกเป็นไฟ

"เธออยู่ที่นี่ เฝ้าดูฉันอยู่ตลอด"

"....ใช่แล้ว ฉันจำได้ ที่แท้นั่นเธอเอง..."

"ใช่ฉันเอง...ฉันไม่ได้เป็นโซลเยอร์... ฉันถึงกับออกจากเมือง บอกใครต่อใครว่าจะเป็นโซลเยอร์ แต่ก็....."

"ฉันอาย....ไม่กล้าพบหน้าใคร..."

"ฉัน......."

ภาพจะตัดมาที่เตาปฏิกรณ์ คลาวด์เข้ามาประคองทีฟาที่สติเลือนราง

ทีฟา         "....เธอมา....เธอรักษาสัญญาว่าจะมา.... เธอมาในตอนที่ฉันตกอยู่ในอันตรายจริงๆด้วย"

คลาวด์      "ขอโทษนะ ฉันมาสายเกินไป"

ทีฟา         "ไม่เป็นไรหรอก... คลาวด์"

เซฟิรอธซึ่งถูกแทงจนบาดเจ็บหิ้วหัวของเจโนวาออกจากห้องปฏิกรณ์มา แซ็คตะโกนขอให้คลาวด์ช่วยจัดการเซฟิรอธ คลาวด์รีบวิ่งตามเซฟิรอธไปแต่ก็ถูกดาบแทง "แกทิ้งโชคของแกไปซะแล้ว" แต่คลาวด์ใช้แรงเฮือกสุดท้ายงัดดาบขึ้นและเหวี่ยงเซฟิรอธกระเด็นตกลงไปก้นเตาปฏิกรณ์ ในครั้งนี้เขาสามารถชนะเซฟิรอธผู้เป็นตำนานได้ 

แล้วภาพจะตัดมาที่มิติประหลาดอีกครั้ง

ทีฟา         "คลาวด์....... "

คลาวด์ในวัยเด็ก"ลาก่อนทีฟา ....จนกว่าจะถึงวันที่เราพบกันอีก"

ทีฟา         ".........!?"

แล้วคลาวด์ที่อยู่ในความทรงจำต่างๆก็เข้ารวมเป็นหนึ่งเดียว ตอนนี้คลาวด์ได้ความทรงจำทั้งหมดกลับคืนมาแล้ว

ทีฟา         "คลาวด์!!"

คลาวด์      "เอ้อ...อา....ทีฟา..."

ทีฟา         "คลาวด์ นั่นเธอจริงๆใช่ไหม?"

คลาวด์      "อืม... ทีฟา ในที่สุดเราก็ได้พบกันอีกครั้ง"

ทีฟา         "ตาบ้า!! เธอทำให้พวกเราเป็นห่วงกันไปหมด!!"

คลาวด์      "อึ้ก.....!"

ทีฟา         "คลาวด์....เธอเป็นอะไรหรือเปล่า?"

คลาวด์      "เสียง....พวกมัน....."

ทีฟา         "ฉันรู้...ก็พวกเราอยู่ในไลฟ์สตรีมนี่ ทุกคนคอยอยู่นะ ไปเถอะคลาวด์ กลับไปหาทุกคน"

คลาวด์      "นั่นสินะ... ไปกันเถอะทีฟา กลับบ้านกัน..."  

กลับมาที่ซากเมืองมิดีลหลังเกิดภัยพิบัติ พวกเราคนอื่นๆจะเฝ้าร่างคลาวด์และทีฟาที่หมดสติอยู่

แบเร็ต       "ทีฟา เป็นอะไรหรือเปล่า?"

ทีฟา         "อ...โอ๊ย... "

   "แบเร็ต...เธอมาแล้วเหรอ....เขา..คลาวด์อยู่ไหน?"

แบเร็ต       "อยู่นี่ ไม่ต้องห่วงไปหรอก หมอนี่มันอึดจะตาย"

ทีฟา         "แบเร็ต ฉัน...ตอนอยู่ในไลฟ์สตรีมฉันค้นพบตัวจริงของคลาวด์ ...จริงๆ คือเขาค้นพบตัวเขาเองแล้ว...."

แบเร็ต       "ฉันรู้ ฉันไม่ควรไปสงสัยหมอนั่นเลย ฉันสู้เธอไม่ได้จริงๆทีฟา เธอเป็นผู้หญิงที่เก่งจริงๆ"

ทีฟา         "คนเราต่างเก็บเรื่องราวต่างๆไว้มากมาย และพวกเขาก็ได้ลืมหลายๆสิ่งไป ...มันแปลกเนอะ...ว่าไหม...."

แล้วทีฟาก็หมดสติอีกครั้ง

แบเร็ต       "ทีฟา ทำใจดีๆไว้ ทีฟา!!"

พวกเราจะกลับมาที่ห้องประชุมภายในเรือเหาะไฮวินด์ ทุกๆคนรวมทั้งคลาวด์และทีฟาจะอยู่พร้อมหน้ากัน

คลาวด์      "ทุกคน ...ฉันไม่รู้จะขอโทษพวกนายยังไงดี.... "

เร้ด13       "ไม่ต้องขอโทษหรอกคลาวด์ สิ่งที่นายทำมามันก็เพียงพอให้พวกเรายกโทษให้อยู่แล้ว"

คลาวด์      "ฉันไม่เคยเข้าเป็นโซลเยอร์ ฉันสร้างเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อ 5 ปีก่อนขึ้นมาเอง ฉันออกจากหมู่บ้านเพราะต้องการชื่อเสียงเกียรติยศแต่แล้วก็ไม่ได้เป็นโซลเยอร์... ฉันละอายต่อความอ่อนแอของตัวเอง แล้วฉันก็ได้ยินเรื่องราวจากเพื่อนที่ชื่อแซ็คแล้วสร้างเป็นภาพลวงตาขึ้นมาว่าฉันได้เห็นอะไรมาบ้างในชีวิต และฉันก็ดำเนินมันต่อไปราวกับมันเป็นเรื่องจริง"

แบเร็ต       "ภาพลวงตา หือ? เป็นภาพลวงตาที่สุดๆจริงๆ"

คลาวด์      "ร่างกายฉันผ่านกระบวนการเหมือนกับโซลเยอร์มา การโคลนเซฟิรอธของโฮโจมันก็ไม่ได้ยากอะไรนักหรอก มันก็เหมือนวิธีการสร้างโซลเยอร์นั่นแหละ พวกนายก็รู้นี่ว่าโซลเยอร์บางคนไม่ใช่แค่ถูกอาบมาโค ร่างของพวกเขาจะถูกฉีดด้วยเซลล์เจโนวา... เฉพาะผู้ที่แข็งแกร่งเท่านั้นจึงจะได้เป็นโซลเยอร์ และไม่ต้องไปเกี่ยวข้องกับการรียูเนี่ยนของเจโนวา ส่วนคนที่อ่อนแออย่างฉันสูญเสียทุกอย่าง เซลล์ของเจโนวา, จิตอันแรงกล้าของเซฟิรอธ และความอ่อนแอของฉันได้สร้างตัวปลอมของฉันขึ้นมา ฉันคือคลาวด์...ผู้ที่หลงอยู่ในโลกแห่งจินตนาการของตัวเอง แต่ฉันจะไม่ติดอยู่ในภาพลวงตาอีกต่อไปแล้ว ฉันจะอยู่กับความเป็นจริงเท่านั้น"

ทีฟา         "วุ่นวายน่าดูเลยเนอะ คลาวด์"

แบเร็ต       "งั้นก็ไม่มีอะไรต่างจากเมื่อก่อนสิ"

เคทซิท      "แล้วนายจะทำยังไงต่อคลาวด์?อย่าบอกนะว่าจะลงจากเรือน่ะ?"

คลาวด์      "ฉันเป็นต้นเหตุให้เมเทโอถูกเรียกมา ฉันต้องสู้กับมันให้ถึงที่สุด"

แบเร็ต       "ดีมาก!! แสดงว่าแกจะสู้เพื่อดวงดาวต่อไปสินะ!?"

คลาวด์      "ก็เหมือนคำที่แกพูดบ่อยๆนั่นแหละ แบเร็ต"

แบเร็ต       "อ้อ....หมายความว่า.... "

เร้ด13       "อะไร? ฉันไม่เห็นจะเข้าใจเลย"

คลาวด์ ทีฟา และแบเร็ตจะพูดขึ้นพร้อมกัน     

"เราจะไม่ลงจากรถไฟขบวนนี้เด็ดขาด!"

พวกเราจะออกจากห้องประชุมเพื่อเตรียมตัวไปสู่เป้าหมายต่อไป ลูกเรือที่ทำหน้าที่เซฟจะเข้ามาคุยกับเรา

ลูกเรือ       "คลาวด์ ผมซาบซึ้งเรื่องราวของคุณจริงๆ ผมเองเป็นคนอ่อนแอเลยเข้าใจเรื่องแบบนี้ดี คลาวด์ ไม่มีใครรู้ว่าจะต้องต่อสู้อีกเมื่อไหร่ เราเตรียมพร้อมไว้ก่อนเถอะ"

ให้เราจัดกลุ่ม ตอนนี้ทั้งคลาวด์และทีฟาจะกลับมาแล้วทุกคนจะกลับมาที่ตำแหน่งควบคุมเรือเหาะ ถ้าคุยกับยุฟฟี่คลาวด์จะบอกว่าเขาเองก็เมาเรือเก่งแต่จะใช้วิธีเคลื่อนไหวร่างกายบ่อยๆเพื่อแก้เมาเรือ (แล้วก็ทำท่าสควอทแบบแซ็ค - ตกลงแกลอกแซ็คมาทุกอย่างเลยใช่ไหมเนี่ย?) 

หมายเหตุ : สำหรับมิดีลตอนนี้จะพินาศไปแล้วแต่เรายังคงสามารถเข้าไปได้ ตอนนี้มันเป็นเพียงซากเมือง ผู้คนมากมายก็หายไป ร้านขายของก็ไม่ค่อยเหลือของดีจะขายเหมือนเมื่อก่อน แต่เราจะสามารถซื้อของทุกอย่างเหมือนตอนที่เมืองยังดีอยู่ได้โดยไปคุยกับผู้หญิงที่ถูกโชโคโบะขาวไล่ตื๊อ (ตอนนี้อยู่บนเนินใกล้ๆหมอ) เธอแกล้งเข้าไปในร้านค้าต่างๆเพื่อขโมยของมาขายในตอนนี้แหละ เธอจะมีของจากร้านที่เราคุยกับเธอ ถ้าคุยครบ 3 ร้าน (ร้านอาวุธ, ร้านไอเท็ม, ร้านมาทีเรีย) ก็จะมีของจากทั้งสามร้านมาขาย

เรื่องจริงที่นีเบิลไฮม์ 1 | เรื่องจริงที่นีเบิลไฮม์ 3