(as "The DioField Chronicle")

The DioField Chronicle

ดิโอฟิลด์ โครนิเคิล

Platform:

The DioField Chronicle : บทที่ 2-3 ย่างก้าวสู่เงามืด

ในการพูดคุยกับสาวแว่นลอเรน เราได้รับข้อมูลที่น่าสนใจว่า ลอเรนมาจากตระกูลขุนนางระดับต่ำธรรมดาๆ เมื่ออายุ 15 พ่อของเธอก็จะจับเธอแต่งงานเสียแล้ว แต่ด้วยความรักชอบในการศึกษา ลอเรนได้มีโอกาสเข้าร่วมกับสถาบันการศึกษาของดยุคเฮนเด และถูกเลือกจากดยุคเฮนเดโดยตรงให้มาช่วยงาน ลอเรนจึงรอดพ้นจากการถูกจับคลุมถุงชนมาได้ และมองดยุคเฮนเดเป็นเหมือนพ่อคนหนึ่ง
หัวหน้าโจรฮาดี้พาลูกสมุนหลบหนีโดยมีจุดหมายเป็นถ้ำแห่งหนึ่งซึ่งมีทางน้ำทะลุออกไปชายฝั่งได้ ภารกิจนี้จึงต้องแข่งกับเวลาและไม่เหลือโอกาสให้พลาดอีก ในที่สุดกลุ่มตัวเอกก็ไล่ตามฮาดี้มาทัน หลังจากสังหารฮาดี้ลงก็ชิงเอาผลึกเวทมนตร์ระดับสูงมาได้ ดยุคเฮนเดจึงส่งต่อให้ขบวนขนส่งของราชวงศ์ต่อไป (แม้วัลตาควินจะเลียบๆเคียงๆว่า คนของขวนขนส่งราชวงศ์เหล่านี้หน้าตาคุ้นๆเหมือนเคยเห็นในคฤหาสถ์ของดยุคอยู่นะ)
ขณะเดียวกัน สถานการณ์สงคราม ณ ชายฝั่งตะวันออกถูกขนานนามว่าสมรภูมิเทกกาเรีย ทัพหลวงของเกาะดิโอฟิลด์ที่นำโดยเหล่าผู้เชี่ยวชาญเวทย์โบราณผลักดันทัพจักรวรรดิไปอย่างต่อเนื่อง ทางฝั่งจักรวรรดิจึงแก้มือด้วยการส่งกองทัพมังกรไวเวิร์นเข้าโจมตีทางอากาศ ไฟสงครามเริ่มร้อนระอุมากขึ้นเรื่อยๆ

The DioField Chroniclee By Duree Yahgob]

บทที่ 1 เส้นทางของชีวิต

บทที่ 2 ทลายปราการ
"หลังผู้บัญชาการยุลซิมเสียชีวิต อันดริอัส เฟเดรท อิสคาเรียน และวัลตาควิน ทั้งสี่ร่วมขึ้นมาเป็นผู้นำกลุ่มทหารรับจ้างในสังกัดดยุคเฮนเด และสถาปณาชื่อกลุ่มว่า "บลูฟ็อกส์" หัวจิ้งจอกทั้งสี่นำพากลุ่มสร้างชื่อเสียงขึ้นอย่างต่อเนื่อง จนมีโอกาสเข้าไปพัวพันกับขั้วอิทธิพลและเปลี่ยนแปลงทิศทางของสงคราม"

บทที่ 3 เถ้าธุลีและเกียรติยศ
"หลังความพ่ายแพ้ ณ สมรภูมิเทกกาเรีย องค์ชายใหญ่เสียชีวิตในสนามรบ ทัพจักรวรรดิยึดครองท่าเรือเทกกาเรียไว้ได้ และนอกจากศัตรูจากภายนอกแล้ว ตำแหน่งรัชทายาทที่ว่างลงก็ทำให้เกิดศึกภายในระหว่างสององค์ชายที่เหลือ..."

บทที่ 4 ความลับที่เก็บไว้อย่างใกล้ชิด
" ความลับต่างๆก็เริ่มเปิดเผยออกมา บลูฟ็อกส์เริ่มแข็งแกร่งยิ่งขึ้น แต่ขณะเดียวกันความขัดแย้งทางความคิดของหัวจิ้งจอกทั้ง 4 ก็เริ่มก่อตัว"

บทที่ 5 ดาราร่วงหล่น
เมื่อบลูฟ็อกส์กำจัดดยุคเฮนเด อดีตเจ้านายซึ่งแท้จริงแล้วเป็นกบฏ บลูฟ็อกส์ก็กลายเป็นทัพอิสระที่เข้มแข้งขึ้น แต่ก็ไม่วายต้องเข้าไปพัวพันกับศึกชิงบัลลังค์ระหว่างองค์ชายสองกับองค์ชายสาม
เฟเดรทที่ทนไม่ไหวจึงประกาศความจริงที่น่าตกตะลึงให้กับชาวบลูฟ็อกส์ทุกคน
ความจริงนี้จะเป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงชะตากรรมของเกาะดิโอฟิลด์ไปตลอดกาล

บทที่ 6 อาณาเขตแห่งการปฏิรูป
เมื่อจบสงครามภายใน ก็ต้องมาเจอสงครามภายนอกต่อ บลูฟ็อกส์เติบโตขึ้นเรื่อยๆ แต่เมื่อมีคนใหม่เข้ามา คนเก่าที่หมดศรัทธาก็เลือกเดินออกไป

บทที่ 7 จุดจบและจุดเริ่มต้น (บทสุดท้าย)
เฟเดรทโกหกคนทั้งโลกจนได้ขึ้นเป็นราชาสมใจ ทว่าอัลเลเทนที่แตกแยกขัดแย้งรบกันเองมาอย่างยาวนาน ประกอบกับราชาคนใหม่ที่เมื่อขึ้นมามีอำนาจก็ดูจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ด้วยสภาพเช่นนี้จะต้านทานจักรวรรดิอันเกรียงไกรและแม่ทัพใหญ่ผู้ไม่เคยรู้จักความพ่ายแพ้งั้นหรือ?
เฟเดรทโกหกคนทั้งโลก แต่ไม่ใช่มีแค่เขาที่โกหก คนที่อยู่กับเรามาตลอดตั้งแต่เริ่ม แต่เรากลับไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับตัวเขาเลย... และเมื่อความจริงทั้งหมดถูกเผยออก ชะตากรรมของโลกใบนี้จะเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล พบกับปัจฉิมบทพงศาวดารแห่งเกาะดิโอฟิลด์ที่ดำเนินมาอย่างยาวนาน (จริงๆนานเพราะแปลๆ หยุดๆ) เป็นหนึ่งในฉากจบที่คนรับชมถึงกับต้องสบถออกมา ถ้าไม่ชอบก็เกลียดไปเลย (แต่ผมชอบมากๆ ยกขึ้นหิ้งเลยครับ) ปล. ถ้าใครงงกับฉากจบก็ทักมาครับเดี๋ยวจะอธิบายให้ฟัง ตอนผมเล่นครั้งแรกก็ถึงกับเหวอ จนต้องไปอ่าน lore เพิ่มถึงได้เข้าใจแบบกระจ่าง