(as "The DioField Chronicle")

The DioField Chronicle

ดิโอฟิลด์ โครนิเคิล

Platform:

The DioField Chronicle : บทที่ 1-4 สายโซ่ที่พันธนาการ

ตัวเอกทั้งห้าได้รับภารกิจนำผลึกเวทมนตร์จากในเหมือง ซึ่งได้พบกับเหล่าผีดิบอีกครั้ง หลังกระชับพื้นที่และนำผลึกเวทย์มาให้นักวิจัยที่ศูนย์บัญชาการ จากนั้นกลุ่มได้รับข่าวจากวัลตาควินว่า เคาท์โฮเรส ขุนนางผู้หนึ่งจากตระกูลระดับกลางได้ลักพาตัวหญิงสาวชาวบ้านไปให้ซ่องโสเภณี จึงได้รับภารกิจให้ไปช่วยเหล่าหญิงสาวและสังหารเคาท์โฮเรสลง ซึ่งเรื่องมีความซับซ้อนเล็กน้อยเพราะเคาท์โฮเรสนั้นขึ้นตรงกับลอร์ดคิมเบิล หนึ่งในขุนนางผู้ทรงอิทธิพลซึ่งเป็นคู่ปรับกับลอร์ดฮินเด ภารกิจนี้จึงเป็นการถอนเขี้ยวเล็บของลอร์ดคิมเบิลทางอ้อม แม้ภารกิจจัดการเคาท์โฮเรสอาจเป็นการยั่วยุกลุ่มผู้มีอิทธิพล แต่ด้วยแผนทางการเมืองของวัลตาควินที่บีบให้ลอร์ดคิมเบิลปลีกตัวออกจากเคาท์โฮเรสนั้นไร้ซึ่งช่องโหว่ใดๆ แม้แต่ผู้บัญชาการยุลซิมยังรู้สึกได้ถึงความร้ายกาจของกลุ่มตัวเอกที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
ณ หมู่บ้านที่เกิดเหตุ เคาท์โฮเรสได้คุยกับชายลึกลับนามฮาดี้ ดูเหมือนทั้งสองจะมีความเกี่ยวพันกันบางอย่าง ฮาดี้ปฏิเสธที่จะช่วยเหลือโดยตรง แต่ได้ทิ้งลูกน้องกลุ่มหนึ่งไว้ช่วย กลุ่มตัวเอกบุกฝ่าเหล่าลิ่วล้อไปตามทางจนพบกับยักษ์สองตนที่เฝ้าปราการด่านสุดท้ายไว้ หลังจากล้มสองยักษ์ลงได้ กลุ่มตัวเอกก็ได้กำจัดเคาท์โฮเรสพร้อมกับช่วยเหล่าสาวชาวบ้านมาได้สำเร็จ

The DioField Chroniclee By Duree Yahgob]

บทที่ 1 เส้นทางของชีวิต

บทที่ 2 ทลายปราการ
"หลังผู้บัญชาการยุลซิมเสียชีวิต อันดริอัส เฟเดรท อิสคาเรียน และวัลตาควิน ทั้งสี่ร่วมขึ้นมาเป็นผู้นำกลุ่มทหารรับจ้างในสังกัดดยุคเฮนเด และสถาปณาชื่อกลุ่มว่า "บลูฟ็อกส์" หัวจิ้งจอกทั้งสี่นำพากลุ่มสร้างชื่อเสียงขึ้นอย่างต่อเนื่อง จนมีโอกาสเข้าไปพัวพันกับขั้วอิทธิพลและเปลี่ยนแปลงทิศทางของสงคราม"

บทที่ 3 เถ้าธุลีและเกียรติยศ
"หลังความพ่ายแพ้ ณ สมรภูมิเทกกาเรีย องค์ชายใหญ่เสียชีวิตในสนามรบ ทัพจักรวรรดิยึดครองท่าเรือเทกกาเรียไว้ได้ และนอกจากศัตรูจากภายนอกแล้ว ตำแหน่งรัชทายาทที่ว่างลงก็ทำให้เกิดศึกภายในระหว่างสององค์ชายที่เหลือ..."

บทที่ 4 ความลับที่เก็บไว้อย่างใกล้ชิด
" ความลับต่างๆก็เริ่มเปิดเผยออกมา บลูฟ็อกส์เริ่มแข็งแกร่งยิ่งขึ้น แต่ขณะเดียวกันความขัดแย้งทางความคิดของหัวจิ้งจอกทั้ง 4 ก็เริ่มก่อตัว"

บทที่ 5 ดาราร่วงหล่น
เมื่อบลูฟ็อกส์กำจัดดยุคเฮนเด อดีตเจ้านายซึ่งแท้จริงแล้วเป็นกบฏ บลูฟ็อกส์ก็กลายเป็นทัพอิสระที่เข้มแข้งขึ้น แต่ก็ไม่วายต้องเข้าไปพัวพันกับศึกชิงบัลลังค์ระหว่างองค์ชายสองกับองค์ชายสาม
เฟเดรทที่ทนไม่ไหวจึงประกาศความจริงที่น่าตกตะลึงให้กับชาวบลูฟ็อกส์ทุกคน
ความจริงนี้จะเป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงชะตากรรมของเกาะดิโอฟิลด์ไปตลอดกาล

บทที่ 6 อาณาเขตแห่งการปฏิรูป
เมื่อจบสงครามภายใน ก็ต้องมาเจอสงครามภายนอกต่อ บลูฟ็อกส์เติบโตขึ้นเรื่อยๆ แต่เมื่อมีคนใหม่เข้ามา คนเก่าที่หมดศรัทธาก็เลือกเดินออกไป

บทที่ 7 จุดจบและจุดเริ่มต้น (บทสุดท้าย)
เฟเดรทโกหกคนทั้งโลกจนได้ขึ้นเป็นราชาสมใจ ทว่าอัลเลเทนที่แตกแยกขัดแย้งรบกันเองมาอย่างยาวนาน ประกอบกับราชาคนใหม่ที่เมื่อขึ้นมามีอำนาจก็ดูจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ด้วยสภาพเช่นนี้จะต้านทานจักรวรรดิอันเกรียงไกรและแม่ทัพใหญ่ผู้ไม่เคยรู้จักความพ่ายแพ้งั้นหรือ?
เฟเดรทโกหกคนทั้งโลก แต่ไม่ใช่มีแค่เขาที่โกหก คนที่อยู่กับเรามาตลอดตั้งแต่เริ่ม แต่เรากลับไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับตัวเขาเลย... และเมื่อความจริงทั้งหมดถูกเผยออก ชะตากรรมของโลกใบนี้จะเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล พบกับปัจฉิมบทพงศาวดารแห่งเกาะดิโอฟิลด์ที่ดำเนินมาอย่างยาวนาน (จริงๆนานเพราะแปลๆ หยุดๆ) เป็นหนึ่งในฉากจบที่คนรับชมถึงกับต้องสบถออกมา ถ้าไม่ชอบก็เกลียดไปเลย (แต่ผมชอบมากๆ ยกขึ้นหิ้งเลยครับ) ปล. ถ้าใครงงกับฉากจบก็ทักมาครับเดี๋ยวจะอธิบายให้ฟัง ตอนผมเล่นครั้งแรกก็ถึงกับเหวอ จนต้องไปอ่าน lore เพิ่มถึงได้เข้าใจแบบกระจ่าง